ทำไมต้องเขียน Blog?

เมื่อกี้ผมแวะเข้าไปอ่าน Blog ของเพื่อนผมคนหนึ่ง เขาตั้งคำถามขึ้นมาง่าย ๆ แต่ก็น่าสนใจดี

ทำไมต้องเขียน Blog?

ผมว่าการเขียน Blog มันก็คล้าย ๆ กับการเขียนหนังสือนั่นแหละ เพียงแต่ความคิดของเรามันถูกแปรรูปมาอยู่บนอินเทอร์เน็ต แล้วเนื้อหาที่เราเขียนมันมีความสามารถในการถูกเชื่อมต่อ เข้าถึงและเผยแพร่สู่คนวงกว้างในเวลาอันรวดเร็วมากกว่าสิ่งพิมพ์ แถมมีหลายแบบหลายมิติด้วย เช่น รูป เสียง การเคลื่อนไหว

แล้วไง? ตังค์ก็ไม่ได้ แถมเสียเวลาเขียนอีก
ที่จริงก็ต้องยอมรับว่า ณ ตอนนี้ เขียนไปก็ไม่ได้ตังค์จริง ๆ ครับ เพราะเราไม่มีโมเดลในการสร้างรายได้ที่ชัดเจนแบบโฆษณาเหมือน Google AdSense (ถ้าหากว่ามี AdSense ภาษาไทยเมื่อไหร่วงการ Blog บ้านเราคงสนุกขึ้นเยอะ)แต่ข่าวที่ว่าฝรั่งเขียน Blog แล้ววันหนึ่ง ๆ มีคนมาติดตามเยอะ แล้วได้เงินจากโฆษณามันก็มีออกมาเรื่อย ๆ นะ

โชคดีที่ว่าโลกนี้ไม่ใช่ว่าเงินมันคือทุกอย่าง ผมเขียน Blog เพราะอยากแสดงตัวตน อยากแชร์ อยากรู้จักคนที่ชอบอะไรคล้าย ๆ กันมากกว่า เป็นเหมือนเครื่องมือในการสื่อสารของเราอย่างหนึ่งน่ะ ตอนนี้ถ้าไม่ได้เขียนคงรู้สึกแปลก ๆ ก็เลยต้องเขียนต่อเท่านั้นเอง

บางคนอาจจะเถียงว่า โอเค คุณอาจจะได้รายได้จิ๊บ ๆ จากโฆษณาบน Blog บ้าง แล้วมันมีประโยชน์ทางธุรกิจแบบเป็นล่ำเป็นสันอย่างไร ทำไปแล้วได้อะไร ผมยกตัวอย่าง ตามนี้ละกัน

– Microsoft ใช้ Blog ในการพัฒนา software ของบริษัทโดยทางบริษัทจะอ่าน comment ของนักพัฒนา software ว่าแต่ละคนคิดอย่างไร ก่อนที่จะ launch software แต่ละตัว เพื่อจุดประสงค์ในการทำ product development

– Jakob Nielsen ผู้เชี่ยวชาญด้าน Web usability ทำเว็บของเขาในลักษณะเผยแพร่บทความ (คล้าย ๆ Blog) ทุก ๆ สองอาทิตย์โดยไม่ได้ตังค์เลยติดต่อมาหลายปีแล้ว แต่เขารวบรวมเนื้อหาจาก Blog รวมเล่มขาย และอัพเดทความรู้และบทวิจัยใหม่ ๆ มาอัพเดท และสร้างรายได้จากการจัดสัมมนาด้าน Web usability ไปทั่วโลก เพราะฐานคนอ่าน Blog ของเขามีเยอะมาก พูดง่าย ๆ ว่าคุ้มค่าแก่การลงทุน ภาษาการตลาดก็คือมี ROI สูงใช่ปะ

– สาวจีนคนหนึ่งเขียนเรื่องบทรักอันเร่าร้อนบนเตียง ในรถ ในครัว ของเธอกับชายหนุ่มมากหน้าหลายตาในเชิงอีโรติกที่สวยงาม จนกลายเป็น Blog ยอดนิยมในต่างประเทศ

สรุปแล้วมันก็แล้วแต่คนล่ะครับ เขียนไปตามแต่เป้าหมายละกัน ขออย่างเดียวครับ เขียนแล้วให้มีเป้าหมายที่ชัดเจน ไม่งั้นมันก็เหมือนกับทำอะไรไม่มีเป้าหมายทำไปวัน ๆ มันก็เท่านั้นเอง