โลกกว้างไป หรือใจฉันแคบลง

ฟังเพลงของฟอร์ด เพลงนี้ นึกชอบประโยคที่ว่า “ไม่รู้โลกกว้างไป หรือใจฉันแคบลง”

โลกทั้งใบกำลังถูกย่อให้เล็กลงด้วยเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตที่ทำให้เราติดต่อกันได้ทันอกทันใจ เราเข้าถึงข้อมูลข่าวสารได้ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่วินาที นึกถึงสมัยก่อนว่าถ้ายังไม่มีเสิร์ชเอ็นจิ้น อาจจะต้องนั่งหาข้อมูลในห้องสมุดอีกนานสองนาน ถ้าไม่มีอีเมล คงต้องโทรหรือแฟกซ์เอกสารกันวุ่นวาย เพื่อนเราทำอะไรอยู่ไหนตามกันได้ทาง Twitter โลกที่ถูกเชื่อมด้วยเครือข่ายอินเทอร์เน็ตจึงเป็นโลกใบใหญ่ที่ถูกย่อลงด้วยพลังของอินเทอร์เน็ต

แต่ในอีกมุม ผมกลับแอบรู้สึกลึกๆ ว่า…อินเทอร์เน็ตอาจสร้างความสะดวกให้เราได้มากมาย เรา add เพื่อนใน hi5 ใน facebook เป็นร้อยเป็นพันคน แต่เรารู้จักจริงๆ อาจจะไม่กี่คนก็ได้ (และดูเหมือนว่าเราก็ไม่แคร์ด้วยว่าจำเป็นต้องรู้จักคนที่เราเราเรียกว่า “เพื่อน” หรือเปล่า) ผมเลยรู้สึกว่าอินเทอร์เน็ตมีส่วนทำให้ความสัมพันธ์ของคนเราไม่แน่นแฟ้นเหมือนเมื่อก่อน เพราะเรา connect กับคนอื่นได้สะดวกเกินไปจนเราไม่ได้พยายามกลับมาสัมผัสรูปแบบของความสัมพันธ์แบบดั้งเดิมที่เราเคยมีแบบเมื่อก่อน

บางเวลาแม้เทคโนโลยีจะเปิดกว้างให้เราเรียนรู้โลกใบนี้ได้เร็ว แต่มันอาจไม่มีความหมายอะไรถ้าเราไม่เข้าใจแก่นแท้ของความสัมพันธ์ ซึ่งก็คือการพยายามทำความรู้จักกับเพื่อนใน Social Network Site ของคุณอย่างแท้จริง เขามีตัวตนไหม เขาชอบฟังเพลงอะไร เขาไม่ชอบกินอะไร ชอบฟังดา เอ็นโดรฟินเหมือนเรามั้ย ฯลฯ ไม่ใช่เพียงแค่มี “เพื่อนที่เราไม่รู้จัก” เป็นจำนวนเยอะๆ ที่ไม่ได้ช่วยให้เราเปิดใจกว้างยอมรับ “เพื่อน” เข้ามาในชีวิต

ทั้งหมดที่ผมเขียนมา ผมเพียงแต่จะบอกว่า เรามี Social Network ได้ แต่ต้องรู้จักบริหารความสัมพันธ์ด้วย เดี๋ยวตอนหน้ามาว่ากันต่อเรื่องการบริหารความสัมพันธ์บนโลกออนไลน์นะครับ