วันนี้ค้นของในบ้าน เจอซากกีตาร์ Ibanez ตัวเก่งที่สมัยเด็กๆ ต้องหยิบมันมาตีคอร์ดร้องเพลงทุกวัน ผมมีความทรงจำกับ Ibanez ตัวนี้หลายอย่าง
– อย่างแรก – มันเป็นของชิ้นแรกที่แม่เจียดเงินซื้อให้หลังจากทนผมรบเร้าไม่ไหว (ผมเติบโตมาในบ้านฐานะปานกลาง ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยอะไร การซื้ออะไรทีนึงเราต้องคิดเยอะ) จำได้ว่าราคาค่างวดราวๆ 7,000 บาท พอกลับถึงบ้านปุ๊บก็โดนพี่สาวด่าว่า “ให้ตายเถอะ ซื้อมาเล่นไป 10 ปีก็ไม่คุ้ม ซื้อมาได้ยังไง เสียดายเงิน”
– อย่างที่สอง – กีตาร์ตัวนี้ทำให้ผมได้เป็นเพื่อนกับวงร็อกเล็กๆ อย่างไมโคร ทำให้ผมได้เที่ยวเมืองผีเสื้อกับพี่เป้ไฮร็อก ได้ไปเที่ยวเมืองนอกกับ Bon Jovi และได้ร้องเพลงร็อกอกหักกับพี่ป้อมอัสนี และทำให้ผมได้สนุกกับดนตรีในช่วงวัยรุ่นอย่างแท้จริง ฟังเพลงอย่างเดียวไม่มันหรอกครับ มันต้องได้เล่น ได้ร้อง ได้แต่ง กีตาร์ตัวนี้เปิดโอกาสให้ผมหลายอย่าง
– อย่างที่สาม จีบสาว – ผู้ชายร้อยทั้งร้อยเล่นกีตาร์เพราะอยากอวดสาว เชื่อผมเถอะ จีบสาวทั้งติด ทั้งแป้ก ก็กีตาร์ตัวนี้ จะบอกว่าหัดแต่งเพลงได้ก็เพราะแรงบันดาลใจจากการจีบสาวนี่แหละ
ROI เกิน 7,000 บาทไปมากมาย
คุ้มมากมายฮะ 🙂
ตามมาอ่านกันอีก นี่ผมอุตส่าห์หนีจาก thumbsup มาแล้วนะนี่ -_-
เข้ามาดู พี่ปองแนวร็อคเหรอเนี่ยย