ปี 2536 ผมเป็นนักศึกษาวิชากฏหมายอยู่มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญปีที่ 1 แต่ไม่เคยสนใจเรียนกฏหมายเลย แต่กลับใช้ช่วงเวลานั้นอยู่กับดนตรี เล่นดนตรีเป็นบ้าเป็นหลัง เงินมีเท่าไหร่กลายสภาพเป็นเทปและซีดีหมด…(ใช่ครับ “เทป” บอกอายุเลย)
ตอนนั้นเคยอ่านนิตยสารดนตรีเล่มหนึ่งที่ชื่อว่า “I.S. Song Hits” นิตยสารดนตรีสากลในตำนานของไทยของคุณ “เล็ก วงศ์สว่าง” ข้างในนั้นเขียนไว้ว่า “ต้องการกองบรรณาธิการเพิ่มเติมเพื่อเขียนวิจารณ์ดนตรีสากล” ผมเลยเขียนเรื่องส่งไปหา พี่โอ๋ นิติเทพ คูณค้ำ และ พี่นี รัชนีวรรณ จำจด ส่งไปตอนแรกไม่ผ่าน ส่งไปตอนที่ 2 ปรากฏว่าผ่าน! ได้เข้าเป็นกองบรรณาธิการของนิตยสาร จำได้ว่าตอนนั้นเป็นวัยรุ่น ก็ไม่ได้สนใจเรื่องเงินอะไร พอเรื่องได้ตีพิมพ์ ก็ได้รับเงินค่าเรื่อง 300 บาทจากการเขียนคอลัมน์นั้น นี่คือบทสนทนาที่เกิดขึ้น
พี่นี หัวหน้ากองบรรณาธิการ: “อ่ะ ปองค่ะ ค่าเรื่องค่า” (ยื่นซองสีขาวให้)
ปอง: (เปิดซอง และทำตาโตมือสั่นเทา) ….
พี่นี: “อ้าว เป็นอะไรไป เงินน้อยไปเหรอคะ?”
ปอง: เปล่าครับพี่ ผมไม่เคยได้เงินจากสิ่งที่ผมทำด้วยตัวเองครับ (แล้วทำน้ำตาซึม)
พี่นี: (ถอนหายใจโล่ง) แล้วไป! พี่นึกว่าน้อยไป!
เงิน 300 บาทนั้น ผมเดินกุมแน่นไว้ในมือ และเอาไปซื้อนิตยสาร I.S. Song Hits มา 2 เล่ม เก็บไว้เป็นที่ระลึก เงินส่วนหนึ่งเอาไปให้คุณแม่ และบอกแม่ว่านั่นเป็นครั้งแรกที่เขียนหนังสือหรือทำอะไรสักอย่างด้วยตัวเองแล้วได้ผลตอบแทนครับ ไม่น่าเชื่อว่าผ่านมาแล้ว 21 ปี! ตอนนี้ผมก็ยังคงเขียนหนังสือครับ แต่อาจจะกลายเป็นแบบดิจิทัลบน Blog ส่วนตัวและ thumbsup ขอบคุณอีกทีนะครับ ที่ให้โอกาสเด็กคนนึงที่บ้าส่งเรื่องเข้าไปหาพี่!
ด้านล่างนี้คือรูปผมกับพี่โอ๋ นิติเทพ คูณค้ำ บรรณาธิการบริหารที่แวะมางานของ #GALAXYS5 ที่จัดร่วมกับทาง Pantip วันก่อน ดีใจ ดีใจ ดีใจจริงๆ ครับ!
Jakrapong.com 