Diary: สมดุลของชีวิต

วันนี้วันปิยะ… ผมชอบวันหยุดอยู่อย่างหนึ่งครับ ถ้าเราไม่ต้องเอาเวลาไปทำอะไรเป็นพิเศษ มันก็จะเป็นวันที่เราได้อยู่กับตัวเอง ได้ทบทวนสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราทำในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่หลังจากที่นั่งย้อนคิดเป็นสิบๆ เรื่อง มันดันมีแต่เรื่องงานทั้งนั้นเลย

เมื่อเดือนที่แล้ว จำได้ว่าเจอ พี่ตุ๊ก MarketingOops ที่งาน DAAT เราทักทายกันประสาคนคุ้นเคย แต่คำหนึ่งที่พี่ตุ๊กบอกก็คือ “ปอง พี่ดู timeline ของปองมันมีแต่เรื่องงานทั้งนั้นเลย อย่าหักโหมนะ คนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำงานนะ ยูน่ะบ้างานมากเลย”

ฟังจบตอนแรกสารภาพว่าผมไม่ได้คิดอะไรมาก (อารมณ์ประมาณว่า เออใช่พี่ ผมบ้างานมาก แต่ผม happy ไงวะพี่) แต่พอวันนี้ได้มาย้อนนึก ผมก็เริ่มคิดได้ครับว่า ถ้าเราปล่อยให้ชีวิตมีแต่มิติของงาน ชีวิตเรามันก็จะแห้งแล้งไม่สมดุลสักเท่าไหร่

ไม่รอช้าผมเสิร์ชหาคีย์เวิร์ด “สมดุลของชีวิต” ปรากฏว่าเจอบทความของเพื่อนผมคนนึงคือ คุณนิ – นิภาพันธ์ พูนเสถียรทรัพย์ ที่เขียนเอาไว้ที่ Sanook! Money เรื่อง “สมดุลชีวิต 6 ด้าน“

บทความนี้ได้บอกเอาไว้ครับว่า เป้าหมายชีวิตคนเราไม่ควรถูกกำหนดจากมิติของเป้าหมายทางการเงินการงานแต่เพียงอย่างเดียว ถึงเรื่องเงินมันจะสำคัญมากแค่ไหนก็เถอะ แต่เงินก็ไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต เราจึงควรที่จะสร้างชีวิตที่สมดุลทั้ง 6 ด้าน ซึ่งประกอบไปด้วย

ผมเป็นคนหนึ่งที่พอบ้างานมากๆ ก็จะลืมและละเลยมิติอื่นในชีวิต เช่น การดูแลสุขภาพตัวเอง การหาเวลาสร้างความเติบโตทางความคิด การหาความรู้ การดูแลคนที่เรารัก การดูแลสังคมของตัวเอง และท้ายสุดอะไรที่ตอบสนองจิตวิญญาณของเราลึกๆ

มันเลยโคตรกระตุ้นให้เราคิดเลยว่าจากนี้ไป 6 ด้านนี้เราสมดุลหรือยัง เราท้ายที่สุดแล้วเราทุกคนล้วนต้องการชีวิตที่ดีที่สมดุล ไม่ใช่ชีวิตที่ใครๆ ยกยอสรรเสริญว่าเราสำเร็จในหน้าที่การงาน

จากนี้ไปเราจะสร้างสมดุลให้ได้